SMS Scharnhorst Przypisy | Linki zewnętrzne | Menu nawigacyjneSMS Scharnhorst (1906) na stronie Kaiserliche Marine
Nazwy okrętów niemieckichNiemieckie krążowniki pancerneNiemieckie krążowniki z okresu I wojny światowejNiemieckie krążowniki zatopione podczas I wojny światowejOkręty zbudowane w Blohm + VossStatki i okręty zatopione na Oceanie Atlantyckim
krążownik pancernyGerharda J. D. von Scharnhorsta (1755-1813)HamburguBlohm und Vosslinii wodnejmaszyn parowych potrójnego rozprężaniamilwieże artyleriikarabinów maszynowychwyrzutnie torpedowesalwy burtowejokrętów typu „Roon”wieżachkazamatach„Minotaur”Qingdaookrętem flagowymWschodnioazjatyckiej Eskadry Krążownikówvon SpeeI wojny światowejbitwie pod Coronelembitwie pod Falklandamikrążowniki linioweWilhelmshavenScharnhorst
SMS Scharnhorst
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
Historia | ||
Stocznia | Blohm und Voss | |
Położenie stępki | styczeń 1905 | |
Wodowanie | 22 marca 1906 | |
Kaiserliche Marine | ||
Wejście do służby | 4 października 1907 | |
Wycofanie ze służby | 8 grudnia 1914 | |
Los okrętu | zatopiony w bitwie pod Falklandami | |
Dane taktyczno-techniczne | ||
Wyporność | 12 718 ton | |
Długość | 144,6 m | |
Szerokość | 21,6 m | |
Zanurzenie | 8,4 m | |
Napęd | ||
kotły parowe, opalane węglem; 3 maszyny parowe potrójnego rozprężania; 3 śruby napędowe; moc: 30 000 KM | ||
Prędkość | 23,5 węzły | |
Zasięg | 6500 Mm przy prędkości 12 w. | |
Uzbrojenie | ||
8 dział kalibru 210 mm typu SK L/40 (2 z II, 4 xI), 6 × 150 mm SK L/40, 18 × 88 mm, 4 wyrzutnie torpedowe kaliber 450 mm. | ||
Opancerzenie | ||
Burta 150 mm. Pokład 35 + 55 mm. Artyleria główna 30 – 170 mm. Barbety i kazamaty 150 mm. | ||
Załoga | 764 ludzi (później zwiększona) |
SMS Scharnhorst – niemiecki krążownik pancerny (według klasyfikacji niemieckiej: wielki krążownik – Großer Kreuzer). Okręt nosił nazwę na cześć generała Gerharda J. D. von Scharnhorsta (1755-1813).
Okręt został zbudowany w Hamburgu, w stoczni Blohm und Voss wodowany w 22 marca 1906, wszedł do służby 24 października 1907. Miał wyporność 12 718 ton, długość 144,6 m (pełną; na linii wodnej: 143,8 m), szerokość 21,6 m i 8,4 m[1]. 14 kotłów dostarczało parę do trzech pionowych maszyn parowych potrójnego rozprężania o łącznej mocy 30390 KM, napędzających trzy śruby, co nadawało mu prędkość maksymalną 23,6-24,5 węzła[2] (23,5[1]). Zapas 2000 ton węgla dawał zasięg 6500 mil przy prędkości 12 w.[2]
Opancerzenie burt miało grubość 150 mm, pokładów 35 + 55 mm (50 mm na skosach), kazamat 120-150 mm, wieży dowodzenia – do 200 mm, wieże artylerii do 170 mm[2]. Artyleria główna składała się z 8 dział 210 mm (4 w wieżach, 4 w pojedynczych kazamatach), od długości lufy 40 kalibrów (L/40), 6 dział 150 mm L/40, 18 armat 88 mm i czterech karabinów maszynowych; do tego dochodziły cztery 4 wyrzutnie torpedowe kal. 450 mm (nadwodna, podwodna na dziobie, po jednej podwodnej na każdej z burt)[2]. Łączna waga salwy burtowej wynosiła 886 kg[2].
Krążowniki pancerne typu „Scharnhorst” były rozwinięciem okrętów typu „Roon”; podobnie opancerzone miały podwojoną liczba dział artylerii głównej (kosztem uzbrojenia średniego kalibru). Oprócz czterech dział kal. 210 mm w dwóch wieżach, dodatkowe cztery działa rozmieszczono w kazamatach w rogach cytadeli pancernej[1]. Przy zwiększonym uzbrojeniu były także od „Roonów” szybsze. Przed wojną były to najsilniejsze niemieckie krążowniki pancerne, aczkolwiek nieco ustępowały współczesnym sobie brytyjskim okrętom typu „Minotaur”, o cięższym i lepiej rozmieszczonym uzbrojeniu i większej prędkości[2].
W 1909 został wysłany na Daleki Wschód, odtąd stacjonował w porcie Tsingtau (Qingdao). Został on okrętem flagowym niemieckiej Wschodnioazjatyckiej Eskadry Krążowników wiceadmirała hrabiego von Spee (1861-1914). Wraz ze sztabem admiralskim załoga wzrosła do 865 osób[2].
Po wybuchu I wojny światowej, w sierpniu 1914 okręt wraz z eskadrą przeszedł do wybrzeży Ameryki Południowej, gdzie 1 listopada uczestniczył w zwycięskiej bitwie pod Coronelem. Został dwukrotnie trafiony, bez strat w ludziach (oba pociski nie wybuchły). Zatopiony został 8 grudnia 1914 w bitwie pod Falklandami przez brytyjskie krążowniki liniowe. Z załogi okrętu nie uratował się nikt[3].
3 października 1936 roku w stoczni Marynarki Wojennej w Wilhelmshaven spłynął na wodę kadłub krążownika liniowego „Scharnhorst”. Jego matką chrzestną została wdowa po komandorze Schulzu – ostatnim dowódcy pancernego „Scharnhorsta”, poległym wraz ze swoim okrętem[4].
Przypisy |
↑ abc Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway’s All the World’s Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 255-256. ISBN 0-85177-133-5.
↑ abcdefg Yu Nenakhov: Entsiklopediya krejserov 1860-1910 (Biblioteka voennoj istorii). AST, 2006. ISBN 5-17-030194-4.
↑ Bernard Ireland: Cruisers. London: Hamlyn, 1981, s. 70-74. ISBN 0600311274.
↑ Gordon Williamson: German Battleships 1939–45. Oxford: Osprey Publishing, 2003. ISBN 978-1-84176-498-6. (ang.)
Linki zewnętrzne |
SMS Scharnhorst (1906) na stronie Kaiserliche Marine (niem.)
Kategorie:
- Nazwy okrętów niemieckich
- Niemieckie krążowniki pancerne
- Niemieckie krążowniki z okresu I wojny światowej
- Niemieckie krążowniki zatopione podczas I wojny światowej
- Okręty zbudowane w Blohm + Voss
- Statki i okręty zatopione na Oceanie Atlantyckim
(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgPageParseReport":"limitreport":"cputime":"0.412","walltime":"0.489","ppvisitednodes":"value":3104,"limit":1000000,"ppgeneratednodes":"value":0,"limit":1500000,"postexpandincludesize":"value":20896,"limit":2097152,"templateargumentsize":"value":9628,"limit":2097152,"expansiondepth":"value":11,"limit":40,"expensivefunctioncount":"value":4,"limit":500,"unstrip-depth":"value":0,"limit":20,"unstrip-size":"value":5854,"limit":5000000,"entityaccesscount":"value":0,"limit":400,"timingprofile":["100.00% 401.072 1 -total"," 42.00% 168.451 1 Szablon:Przypisy"," 31.00% 124.322 4 Szablon:Cytuj_książkę"," 30.17% 121.017 1 Szablon:Okręt_infobox"," 13.42% 53.816 1 Szablon:Inne_znaczenia"," 13.23% 53.057 12 Szablon:R"," 11.95% 47.917 1 Szablon:Dmbox"," 11.19% 44.899 10 Szablon:Infobox_nagłówek"," 10.16% 40.765 1 Szablon:Ikona"," 6.79% 27.231 1 Szablon:Infobox_grafika"],"scribunto":"limitreport-timeusage":"value":"0.152","limit":"10.000","limitreport-memusage":"value":1998796,"limit":52428800,"cachereport":"origin":"mw1240","timestamp":"20190409135553","ttl":2592000,"transientcontent":false););"@context":"https://schema.org","@type":"Article","name":"SMS Scharnhorst","url":"https://pl.wikipedia.org/wiki/SMS_Scharnhorst","sameAs":"http://www.wikidata.org/entity/Q533999","mainEntity":"http://www.wikidata.org/entity/Q533999","author":"@type":"Organization","name":"Contributors to Wikimedia projects","publisher":"@type":"Organization","name":"Wikimedia Foundation, Inc.","logo":"@type":"ImageObject","url":"https://www.wikimedia.org/static/images/wmf-hor-googpub.png","datePublished":"2003-11-01T09:26:50Z","image":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/75/SMS_Scharnhorst_by_Arthur_Renard.jpg"(window.RLQ=window.RLQ||[]).push(function()mw.config.set("wgBackendResponseTime":136,"wgHostname":"mw1320"););